De verhalen

De verhalen die me inspireerden tot het schrijven van Colombe

Ik heb altijd van verhalen gehouden -wie niet?- en de eerste verhalen die ik mij herinner waren verhalen uit onze familiegeschiedenis. Zowel mijn moeder als mijn vader vertelden graag. En sommige verhalen heb ik misschien wel honderd keer gehoord. Zoals dat van de boer die op het land stond te werken toen er een doopstoet voorbijkwam. Het bleek een tweeling te zijn, twee meisjes. En de boer riep naar de ouders: ‘Kweekt er mij een van!’ Volgens mijn moeder is hij jaren later met een van die meisjes getrouwd.

Een tweede verhaal dat mijn verbeelding prikkelde was het verhaal van de ouders van Céline, de burgemeester van het dorpje waar ik woon. Ooit hebben er honderden mensen in Glorianes gewoond, maar in de jaren zeventig woonde er maar één man, Julien Dragué, de vader van onze huidige burgemeester. Hij was een schaapherder.

De moeder van Céline, Mireille, toen een jong meisje uit een welgestelde familie, wilde absoluut herderin worden. Haar ouders hoopten dat hun dochter naar de universiteit zou gaan, maar toen Mireille op school in staking ging, gaven ze toe. Mireille mocht herderin worden op voorwaarde dat ze naar de beste school ging. Een school waar ze niet alleen zou buitenkomen met een diploma, maar ook met een getrainde herdershond. Al van in het eerste jaar moest Mireille een stageplaats zoeken en die vond ze in Glorianes. Haar ouders kochten er een huisje, waar hun dochter tijdens haar stage kon verblijven en waar ze af en toe ook zelf op vakantie zouden komen. Maar algauw ontdekten ze dat hun dochter niet in het huisje woonde, maar bij de dertig jaar oudere herder sliep. Mireille werd zwanger, ze trouwde met Julien en ze kregen drie kinderen.